Αναγνώριση
Ο Σταχτοτσικνιάς, στην πρώτη εντύπωση που μας δίνει, είναι ένα γκρίζο πουλί, με μεγάλο άνοιγμα φτερούγων, και αργό σταθερό πέταγμα. Ο λαιμός και το κάτω μέρος του είναι άσπρο με μαύρες ή γκρίζες γραμμές και τα ενήλικα άτομα έχουν ξεκάθαρη μαύρη ταινία που ξεκινά από το μάτι μέχρι το πίσω μέρος του κεφαλιού και για την περίοδο αναπαραγωγής εκεί φυτρώνουν μακριά μαύρα φτερά.
Eξάπλωση - ενδιαίτημα
Είδος που εξαπλώνεται στα μεγαλύτερα τμήματα της Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας. Οι πληθυσμοί του στην Ανατολική Ευρώπη και Κεντρική Ασία είναι μεταναστευικοί προς νοτιότερες περιοχές των ηπείρων αυτών. Αναπαράγεται στη χώρα μας στους υγροτόπους της Βόρειας και ΒΔυτικής Ελλάδας.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες
- Τρέφεται με ψάρια, καρκινοειδή (καβούρια), αμφίβια, ερπετά (νερόφιδα και νεαρές νεροχελώνες), μικρά θηλαστικά, μεγάλα υδρόβια έντομα και υδρόβια πουλιά. Επίσης, σε μικρότερη έκταση φυτικό υλικό και ψοφίμια.
- Αν και δεν απειλείται ο πληθυσμός του και μάλιστα στην Ευρώπη θεωρείται πως αυξάνεται κιόλας, στο παρελθόν (μέσο του 20ου αιώνα) έχει υποστεί μεγάλη εκδίωξη και απώλειες.
- Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται σταθερή επέκταση της εξάπλωσής του ακόμα πιο βόρεια στη Σκανδιναβία, μάλλον λόγω της βελτίωσης των χειμερινών συνθηκών που επιφέρει η κλιματική αλλαγή.